Szczepienia
Dlaczego szczepienie psów i kotów jest ważne?
Wiele chorób zakaźnych jest niebezpiecznych dla zdrowia i życia szczeniąt i kociąt, ale także dla dorosłych i starych zwierząt. Jedyną, skuteczną metodą zapobiegania niebezpiecznym schorzeniom są regularne szczepienia czworonogów przeciwko chorobom zakaźnym.
Szczepiąc swoje zwierzę, zapobiegasz rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych. Część z nich jest niebezpieczna nie tylko dla psów i kotów, ale także dla ludzi. Jedną z nich jest np. wścieklizna, przeciwko której trzeba szczepić psy do końca ich życia, co roku. Zaleca się też szczepić przeciwko tej chorobie wychodzące koty.
Jak przygotować psa lub kota do szczepienia?
Lekarz weterynarii szczepi tylko i wyłącznie zwierzęta zdrowe. Wymioty, biegunka czy nawet złe samopoczucie i apatia u pupila są przeciwskazaniem do szczepienia, podobnie, jak inne nieprawidłowości, które specjalista zauważy podczas badania klinicznego czworonoga. W takich sytuacjach należy odroczyć szczepienie i rozpocząć leczenie. Dopiero po zakończeniu leczenia można wrócić do tematu szczepień.
Zwierzę musi być także odrobaczone przed szczepieniem. Pierwsze podanie leków przeciwpasożytniczych powinno mieć miejsce już w 2-3 tygodniu życia. Drugą dawkę należy podać po 2 tygodniach, a następnie systematycznie odrobaczać psa i kota co miesiąc przez pierwsze pół roku życia psa. Po tym czasie możesz rzadziej odrobaczać zwierzaka (co 3-6 miesięcy). Pies i kot, niezależnie od wieku, zawsze powinny być odrobaczone (3-14 dni) przed planowanym zaszczepieniem.
Zaświadczenie jest ważne przez rok czasu. Dokładnie rok później należy udać się z czworonogiem na kolejne szczepienie przeciwko wściekliźnie do gabinetu weterynaryjnego i powtarzać je co roku. Możesz przyjść z psem na szczepienie kilka dni przed upływem ważności zaświadczenia, ale przychodząc po upływie jego ważności, narażasz siebie i psa na nieprzyjemności.
Szczepionkę podaje lekarz weterynarii w formie zastrzyku podskórnego. Istnieje możliwość podania szczepionki przeciwko wściekliźnie, parwowirozie, nosówce, chorobie Rubartha i kaszlowi kenelowemu w formie jednej iniekcji.
Na szczepienie przeciwko wściekliźnie należy się umówić w ciągu 30 dni od momentu ukończenia przez psa 3 miesiąca życia. Należy je powtarzać co roku, niezależnie od wieku pupila.
Szczeniak powinien być z matką do 8 tygodnia życia. Dopiero po tym czasie może zostać bezpiecznie odebrany od matki. Ten czas jest mu potrzebny, by prawidłowo zsocjalizować się z innymi psami (rodzeństwem z miotu i matką) oraz, by wytworzyć prawidłową odporność na czynniki zakaźne dzięki mleku matki.
Schemat szczepień szczeniaka, który jest u Państwa przed 8 tygodniem życia
Pierwsze szczepienie przeciwko chorobom zakaźnym: 5-6 tydzień życia. Drugie szczepienie przeciwko chorobom zakaźnym: po 3-4 tygodniach. Trzecie szczepienie przeciwko chorobom zakaźnym: po kolejnych 3-4 tygodniach. Kolejne szczepienie przeciwko chorobom zakaźnym zaleca się po roku od ostatniej dawki szczepionki. Po tym czasie, pies jest prawidłowo zabezpieczony.
Szczepienie przeciwko wściekliźnie: w ciągu 30 dni od momentu ukończenia psa 3 miesiąca życia. Powtarzać co roku.
Schemat szczepień dla kociąt:
Nie zależy szczepić kotów poniżej 7-8 tygodnia życia, bo przeciwciała, które kotek otrzymał z mlekiem matki zneutralizują przeciwciała poszczepionkowe. Skutkiem tego jest obniżona skuteczność szczepienia i zwiększona podatność na choroby zakaźne. W wieku 8-10 tygodni, kocię nalezy zaszczpić przeciwko kociemu katarowi, kaliciwirozie i panleukopenii. Po 3-4 tygodniach, szczepienie należy powtórzyć. Na kolejne szczepienie umów się po roku od ostatniego zaszczepienia. Kolejne szczepienia należy wykonać po 3-4 latach.
Jeśli Państwa kot, jest kotem wychodzącym, warto zaszczepić go także przeciwko wściekliźnie. Można szczepić koty, które ukończyły 3 miesiąc życia. Po roku należy powtórzyć szczepienie, a na kolejne umówić się po 2-3 latach.
Jakich zwierząt nie wolno szczepić?
Takich, które mają niepokojące objawy chorobowe, np.:
- biegunkę
- wymioty
- podwyższoną temperaturę ciała
- trudności z oddychaniem
- trudności z oddawaniem stolca lub moczu
- duszność
- wypływ ze spojówek lub nosa
- brak apetytu
- są nieodrobaczone